மாமழை போற்றுதும் !!

அன்றொரு நாள் மாலை நேரம்--

மரங்களடர்ந்த நிழற்சாலையில் விழுந்த
மலர்களின் மேல் கால்படாமல்
நடந்து கொண்டிருந்தேன்!

மந்தமாய் இருந்த மேகங்களின்
மடியில் இருந்து
மழை பெய்ய லாயிற்று!

என் முன்னால் சென்ற ஒருவர்
தன் பையிலிருந்து எடுத்து விரித்தார்-
எல்லா மேகங்களுக்கும் ஒரு குடை !

அருகிலிருந்த கிளை யொன்றில்
அமர்ந்திருந்தது ஒரு குருவி..

சிறகுகளில் ஈரம் போலும்
பறக்க முடியாமல் பறவை!

அதுதன் சிறகுலர்த்தும் வேளையில் - நான்
கற்ற காற்றியக்கவியல் பற்றி அதன்
காதுகளில் சொல்ல நெருங்கினேன்..

"அதெல்லாம் எனக்குத் தெரியும்" என்பது போல்
சிலிர்த்துக் கொண்டு
சிட்டெனப் பறந்தது!

எனக்குச் செய்த அபிஷேகம்
போதுமென்று-
வருண பகவான் மழையை நிறுத்தினார்.

பின்-
மழையில் நனைந்த மரங்களுக்கு
தலை துவட்டியது காற்று !