பாலைவனக் கிழங்குகளில்
சேகரித்த நீரைப் போல - நீ
எப்போதோ சிரித்த சிரிப்பை
எண்ணிப் பார்த்துக் கொள்கிறேன்.
வெறுமையின் வாசம்
வறண்ட காற்றில் கலந்து பரவ..
உன் முலைகளின் மென்மை மறந்து
உலர்கிறது என் காமம்.
Tuesday, December 21, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
the whole poem has this attribute of dryness.. words well chosen.. feeling nicely captured!! :)
kick ass!
@ kalai
yeah.. but its strange that i wrote this in the freezing cold weather here.. :)
freezing cold weather is still dry... :)
வாழ்த்துகள்.
சுருக்கமான விளக்கம்.
குட்டி ரேவதியின் சாயல்.
@ கங்கைகொண்டான்
நன்றி!! :)
Post a Comment